Afscheid
Door: jetenwillem
Blijf op de hoogte en volg jet en willem
20 Januari 2011 | Zambia, Lusaka
Het is weer zover, Mariet neemt morgen het vliegtuig naar Cairo en dan naar Amsterdam. Ik breng haar met de auto naar het vliegveld en ga vervolgens via de Victoria watervallen, Botswana en het Krugerpark via de kust naar Kaap Stad, tenminste dat is nu het plan, het kan natuurlijk veranderen want het is nog steeds Afrika en vakantie.
In kipili heeft Chris, de eigenaar van de lodge, de aanhanging van de schokbreker gelast. Hij wilde geen betaling, wat een gastvrijheid. Hij bevstigde dat de old-man-emu schokbrekers die we er voor ons vertrek op hebben laten zetten hun naam niet waarmaken, crap.
We hebben erg veel regen gehad afgelopen tijd, niet zo verwonderlijk want het is hier regenseizoen en vele parken zijn gesloten. De auto is daardoor wel weer wat schoner geworden gelukkig. Pas toen we het asfalt bereikten, daarvoor was de weg verschikkelijk. We kwamen er achter dat onze provider Tele2 geen overeenkomst heeft met de plaatselijk mobiele providers, best wel apart. Dus we waren onbereikbaar.
Zambia is best wel saai, het is vlak en daardoor hebben we flink veel kilometers kunnen maken. Maar wat is het toch weer mooi als Tracks4africa je naar een kampeerplekje leidt vlak bij Lusaka met krekels op de achtergrond, een heerlijke Zuid-Afrikaanse rose net aangeschaft in een grote supermarkt die steeds talrijker worden en draadloos internet. Even de verbinding testen of ik wat regenachtige foto' ge-upload krijg.
Helaas Mariet gaat morgen voor 3 weekjes terug naar Holland terug. Gelukkig is mijn enkel weer zo hersteld dat ik redelijk naar de WC kan lopen en weer terug, auto rijden ging gelukkig goed.
Even een kleine anvulling van mij (mjet): Ik ben blij dat Willem zijn voet stukken beter is en dat hij zich weer kan redden. Ik heb me wel even zorgen gemaakt. Morgen ga ik weg. Bah! Ik kan me nu voorstellen hoe het voelt om dagen geen asfalt te zien en alleen maar in de blubber te rijden. dan krijg ik zelfs het gevoel om de weg te kussen zoals de paus dat doet. Het nadeel van asvalt is echter weer dat je hard kan en de gaten die er toch zijn... die kunnen je hele auto kapot rijden.. dus dat is ook weer niet heilig.
Ik heb voor het eerst gezien hoe een weg veranderd door een dikke regenbui in een modderstroom die dwars over de weg loopt. Dood eng en verslindend.
Ik ga de koffie missen die we smorgens zetten op ons brandertje en het gebakken eitje en droog brood, wat we dan weer bakken in olie zodat het op toast lijkt.
Het geluid van de krekels snachts, de regen op onze daktent die het toch nog maar steeds goed vol houdt en ons een heerlijk en veilig gevoel geeft.
Ik ga een hoop missen, maar straks ben ik er weer.
liefs mjet
Nog een aanvulling:
We reden naar de dierentuin vanmiddag waar ze kreupele leeuwen enzo verzorgen. Op de weg naar Livingstone in de stortregen springt er plots een agent voor de auto met een flitsapparaat die ons gebaart met de auto naar de overkant te komen. We weigeren, het is levensgevaalijk, het water komt met bakken uit de hemel en er zijn veel tegenliggers. We besluiten lopend over te steken. We moeten in de politieauto plaats nemen. We zitten met twee agentes op de achtebank met twee schermpjes voor onze neus net zoals in blik op de weg en wegpiraten programma's. Twee mannelijke agenten zitten voor en beginnen de babbel. 91 km pr uur waar je maar 80 mag. Ik geloof er niets van dat ik 91 reed, hoe los ik dat op. Ik vraag waar is het bewijs. Hebben ze niet. Ik vraag, wat is de boete. Hij schrijft op: 280.000 kwacha's. Ik gebaar dat dat echt teveel is. Als snel schijft hij 180.000 op. Ondertussen worden de schermen aangezet en er volgt niet wat onze fout is geweest maar dansende afrikaanse dames! Raampjes worden opengedraaid vanwege condens. Ik graai in mij broek, ik heb altijd een plek met veel en een plek met weinig geld. Ik zeg dat ik maar 80.000 heb. Waar we naar toe gaan? Naar de ZOO, maar daar hebben we nu gen geld meer voor zeggen we. Het lijkt of ze medelijden krijgen. Ze nemen het geld aan, we krijgen de helft van het geld terug zodat we toch nog de entree van de dierentuin kunnen betalen. We krijgen vervolgens een officiele papieren prent en we mogen gaan. De corrupte agent die toch medelijden krijgt.. het bestaat zelfs in afika.
Even later stappen we stikkend van de lach (die we al die tijd moesten inhouden naturrlijk)weer onze auto..
Mijn verbazing schept later dat op Tracks4Africa op precies dezelfde plek staat op de Garmin: Stopped by police for speed ! tss
In kipili heeft Chris, de eigenaar van de lodge, de aanhanging van de schokbreker gelast. Hij wilde geen betaling, wat een gastvrijheid. Hij bevstigde dat de old-man-emu schokbrekers die we er voor ons vertrek op hebben laten zetten hun naam niet waarmaken, crap.
We hebben erg veel regen gehad afgelopen tijd, niet zo verwonderlijk want het is hier regenseizoen en vele parken zijn gesloten. De auto is daardoor wel weer wat schoner geworden gelukkig. Pas toen we het asfalt bereikten, daarvoor was de weg verschikkelijk. We kwamen er achter dat onze provider Tele2 geen overeenkomst heeft met de plaatselijk mobiele providers, best wel apart. Dus we waren onbereikbaar.
Zambia is best wel saai, het is vlak en daardoor hebben we flink veel kilometers kunnen maken. Maar wat is het toch weer mooi als Tracks4africa je naar een kampeerplekje leidt vlak bij Lusaka met krekels op de achtergrond, een heerlijke Zuid-Afrikaanse rose net aangeschaft in een grote supermarkt die steeds talrijker worden en draadloos internet. Even de verbinding testen of ik wat regenachtige foto' ge-upload krijg.
Helaas Mariet gaat morgen voor 3 weekjes terug naar Holland terug. Gelukkig is mijn enkel weer zo hersteld dat ik redelijk naar de WC kan lopen en weer terug, auto rijden ging gelukkig goed.
Even een kleine anvulling van mij (mjet): Ik ben blij dat Willem zijn voet stukken beter is en dat hij zich weer kan redden. Ik heb me wel even zorgen gemaakt. Morgen ga ik weg. Bah! Ik kan me nu voorstellen hoe het voelt om dagen geen asfalt te zien en alleen maar in de blubber te rijden. dan krijg ik zelfs het gevoel om de weg te kussen zoals de paus dat doet. Het nadeel van asvalt is echter weer dat je hard kan en de gaten die er toch zijn... die kunnen je hele auto kapot rijden.. dus dat is ook weer niet heilig.
Ik heb voor het eerst gezien hoe een weg veranderd door een dikke regenbui in een modderstroom die dwars over de weg loopt. Dood eng en verslindend.
Ik ga de koffie missen die we smorgens zetten op ons brandertje en het gebakken eitje en droog brood, wat we dan weer bakken in olie zodat het op toast lijkt.
Het geluid van de krekels snachts, de regen op onze daktent die het toch nog maar steeds goed vol houdt en ons een heerlijk en veilig gevoel geeft.
Ik ga een hoop missen, maar straks ben ik er weer.
liefs mjet
Nog een aanvulling:
We reden naar de dierentuin vanmiddag waar ze kreupele leeuwen enzo verzorgen. Op de weg naar Livingstone in de stortregen springt er plots een agent voor de auto met een flitsapparaat die ons gebaart met de auto naar de overkant te komen. We weigeren, het is levensgevaalijk, het water komt met bakken uit de hemel en er zijn veel tegenliggers. We besluiten lopend over te steken. We moeten in de politieauto plaats nemen. We zitten met twee agentes op de achtebank met twee schermpjes voor onze neus net zoals in blik op de weg en wegpiraten programma's. Twee mannelijke agenten zitten voor en beginnen de babbel. 91 km pr uur waar je maar 80 mag. Ik geloof er niets van dat ik 91 reed, hoe los ik dat op. Ik vraag waar is het bewijs. Hebben ze niet. Ik vraag, wat is de boete. Hij schrijft op: 280.000 kwacha's. Ik gebaar dat dat echt teveel is. Als snel schijft hij 180.000 op. Ondertussen worden de schermen aangezet en er volgt niet wat onze fout is geweest maar dansende afrikaanse dames! Raampjes worden opengedraaid vanwege condens. Ik graai in mij broek, ik heb altijd een plek met veel en een plek met weinig geld. Ik zeg dat ik maar 80.000 heb. Waar we naar toe gaan? Naar de ZOO, maar daar hebben we nu gen geld meer voor zeggen we. Het lijkt of ze medelijden krijgen. Ze nemen het geld aan, we krijgen de helft van het geld terug zodat we toch nog de entree van de dierentuin kunnen betalen. We krijgen vervolgens een officiele papieren prent en we mogen gaan. De corrupte agent die toch medelijden krijgt.. het bestaat zelfs in afika.
Even later stappen we stikkend van de lach (die we al die tijd moesten inhouden naturrlijk)weer onze auto..
Mijn verbazing schept later dat op Tracks4Africa op precies dezelfde plek staat op de Garmin: Stopped by police for speed ! tss
-
21 Januari 2011 - 16:41
Willem:
Nog een aanvulling:
We reden naar de dierentuin vanmiddag waar ze kreupele leeuwen enzo verzorgen. Op de weg naar Livingstone in de stortregen springt er plots een agent voor de auto met een flitsapparaat die ons gebaart met de auto naar de overkant te komen. We weigeren, het is levensgevaalijk, het water komt met bakken uit de hemel en er zijn veel tegenliggers. We besluiten lopend over te steken. We moeten in de politieauto plaats nemen. We zitten met twee agentes op de achtebank met twee schermpjes voor onze neus net zoals in blik op de weg en wegpiraten programma's. Twee mannelijke agenten zitten voor en beginnen de babbel. 91 km pr uur waar je maar 80 mag. Ik geloof er niets van dat ik 91 reed, hoe los ik dat op. Ik vraag waar i het bewijs. Hebben ze niet. Ik vraag, wat is de boete. Hij schrijft op: 280.000 kwacha's. Ik gebaar dat dat echt teveel is. Als snel schijft hij 180.000 op. Ondertussen worden de schermen aangezet en er volgt niet wat onze fout is geweest maar dansende afrikaanse dames! Raampjes worden opengedraaid vanwege condens. Ik graai in mij broek, ik heb altijd een plek met veel en een plek met weinig geld. Ik zeg dat ik maar 80.000 heb. Waar we naar toe gaan? Naar de ZOO. Het lijkt of ze medelijden krijgen. Ze nemen het geld aan, we krijgen de papieren prent en we mogen gan.
Mijn verbazing schept later dat op Tracks4Africa op precies dezelfde plek staat op de Garmin: Stopped by police for speed ! tss -
22 Januari 2011 - 15:25
Willem Van B.:
Ha die Willem,
Wat een verhaal zeg die laatste aanvulling op jullie reisverslag.
Patricia (die op dit moment Mariet van Schiphol haalt )en ik dachten dat zoiets alleen in Polen kon gebeuren voor het vallen van de Muur.
Toen is ons ook zoiets overkomen,maar dan wel zonder agentes op de achterbank.
Ik kan mij voorstellen dat in jullie situatie de ramen van de auto moesten worden opengezet.
Geld in de zak en wachten op de volgende Overlander.
De werkelijkheid kun je niet bedenken.
Hoewel:alleen J.zou zulk een verhaal kunnen verzinnen,maar dan wel op een pappadag als de kinderen naar bed zijn en met een j.achter de kiezen.
Ik mag dat wel.
Ik wens je een goede reis naar de Victoria watervallen toe,doe voorzichtig,neem geen risico-s.
Veel liefs en hoop snel een bericht van jou te ontvangen.
Willem van B.
-
25 Januari 2011 - 19:12
Gerda Spies:
Hai willem,
eindelijk eens weer de tijd genomen om al je avonturen te lezen en vooral die te gekke foto's, wauwie.
Hier alles goed, en ga er natuurlijk vanuit dat als je/jullie terugkomen je wel een soort van bijpraat avondje houd met een tja b.v. afrikaans wijntje/biertje.....en verder enjoy enjoy,
verder hier alles oke -
26 Januari 2011 - 11:20
Wol:
ha Willem,
die direkte vorm van ontwikkelingshulp daar hou ik wel van. Je bent ff weer alleen met je landrover begrijp ik. Nu begrijp ik beter waar het woord Land-rover vandaan komt, uit de binnen landen van Afrika dus. Reden ze in een landrover?
veel plezier nog Willem en heelhuids terugkeren met wat meer centen als de vorige keer hoop ik anders gaan we wel collecteren.
gr. Woltjo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
