Venetie-Alexandrie

Venetie naar Alexandrie

7 oktober 2010
Na een dagje rondwandelen in het mooie Venetie is het dan eindelijk zo ver.
's Morgens om 8 uur zijn we na een heerlijke nacht slapen in onze daktent opgestaan.
We hebben alle watertanks ( 60 liter) bijgevuld met drinkwater zodat we voorlopig weer genoeg water bij ons hebben.
Na en heerlijk kopje koffie zijn we op pad gegaan. Onze garmin wees ons de weg naar waar onze boot moest zijn. Uiteindelijk kwamen we aan midden op het industrie terrein, waar we een andere landcruiser zagen staan. We ziten dus goed.
De boot zien we in de verte liggen, maar we moeten eerst nog wachten (zegt een man in een geel hesje).
Het echtpaar met de andere toyota komt uit zwitserland en willen binnen 6 weken naar Kenya reizen. Ze laten de auto daar staan en komen een andere keer terug om hun reis verder te vervolgen. Zo kan het dus ook. Met hen zullen we niet samen reizen, want ze willen over een week al in Sudan zitten en wij hebben gelukkig meer tijd om andere dingen te bekijken.

Later voegen zich 3 tsjechen op hun motoren bij ons die via Syrie weer terug naar huis zullen rijden.Er zijn wat backpackers en ook egyptenaren die hun familie weer eens gaan bezoeken. Tot nu toe aardige mensen alemaal.

Na een tijdje mogen we door de ingang en worden we naar een gebouwtje geleid waar we moeten gaan inchecken. Dit gaat allemaal erg langzaam en het eeuwige wachten is begonnen. Onderussen benutten we onze tijd met het in pakken van de spullen die we nodig hebben voor 3 dagen op de boot. We weten niet of we tussendoor naar de auto toe mogen om spullen te halen.
Uiteindelijk rijden we allemaal om de beurt de boot op. Er worden blokken voor de wielen van de auto's gelegd. We gaan naar binnen waar we een sleutel krijgen van onze hut.

Onze hut heeft 2 aparte bedden, die heerlijk liggen. We hebben zowaar een wc met een wastafeltje en een douche, meer hebben we niet nodig. Nog even genieten van deze luxe.

We blijven die dag met de boot in de haven, waar we de volgende ochtend om 7 uur vandaan zullen vertrekken.

Er blijken maar 35 paggagiers aan boord te zijn, ongeveer 8 auto's en op het benedendek staan wat containers. Erg rustig dus. Het is dus een vrachtboot met wat ruimte voor pagagiers. We vragen ons af of deze boot nog lang kan blijven bestaan met zo weinig mensen aanboord, maar er wordt ons verteld dat het nu laag seizoen is en dat de boot de afgelopen maanden volgeladen was. Op de terugweg van Alexandrie naar Venetie zullen er weer veel meer mensen en lading aan boord zijn.


8 oktober:
De eerste avond zijn we na een borrel heerlijk vroeg gaan slapen. We hebben de wekker voor vanochtend gezet om op tijd op te staan om de boot te zien vertrekken, maar we worden vanzelf al wakker van het geluid van het starten van de motoren van de boot. De meeste anderen zijn ook op gestaan. Terwijl we de zon achter Venetie zien op komen staan we met ons allen op het bovendek en de boot begint te varen. Een mooi moment. De reis is nu echt begonnen.

De hele dag lezen we wat, zitten we boven op het dek in de zon op ons perzisch tappijtje, drinken we een biertje en genieten we van de zon, zee en de blauwe lucht.
We leren vandaag een duitse jongen kennen die ook onderweg is naar Tanzania. Zijn doel de plek te vinden waar de eerste voetafdruk is gevonden van de mens. We weten dat dit inderdaad ergens in tanzania is.
Hij ziet er alleen erg tegen op om alleen door Sudan te reizen. Het lijkt een aardige jongen en we vertellen hem dat ik 5 november terug vlieg van uit Luxor en dat er dan een plek in de auto is voor hem. Hij helemaal blij en Willem lijkt het ook een goed plan te vinden en ik hoef me nu minder zorgen te maken, want zo hoeft Willem niet alleen door Sudan heen. Of hij helemaal mee reist tot Nairobi, zien ze vanzelf wel hoe het loopt.

Hij heeft een vriend in Cairo, die hij eerst gaat bezoeken, dus mischien kunnen we daar samen kunnen afspreken om de visa's te regelen voor Sudan en Ethiopie. Hij deelt een hut met nog 2 andere jongens, waaronder een Amerikaan die onderweg naar Israel is en een egypische acteur die terug naar huis gaat. Een gemengd gezelschap dus en leuk om te leren kennen.



9 oktober:
De afgelopen nacht begon rustig. Vanacht echter rond 1 uur liggen we te hotsen en klotsen en te stuiteren in ons bed. Op dat moment vraag ik me af of onze auto ook niet over het dek heen danst, en wie er zeeziek gaan worden. Op dat moment hoor ik iemand overgeven in de gang.
Toch redelijk geslapen en rond een uur of 5 wordt de zee wat rustiger. gelukkig is het een nieuwe boot.

Later horen we dat de bemanning het ruwe weer niet verwacht hadden en dat de borden in de keuken allemaal kapot zijn gevalen en het een zooitje was om op te ruimen, gelukkig kan iedereen er om lachen.Venetie naar Alexandrie
Ben benieuwd wat de nacht ons verder gaat brengen. We varen nu langs Kreta. Dan weer meer naar open zee en dan weer meer golven