Aswan-Safaga

Aswan-Safaga
Te veel cultuur, allemaal erg mooi, vooral het Luxor muzeum maakt indruk, maar Willem wil zekerheid en het ticket voor de boot naar Soedan alvast op zak hebben. We vertrekken naar Aswan.
Via de lonely planet hebben we gelezen dat er maar 1 kampeer plek is en wel bij "Adams place", maar de eigenaar van "rezeiky" in luxor weet ons te vertellen dat deze inmiddels gesloten is. De camping is 7 km ten noorden van Aswan. Toch besluiten we om te kijken of er een mogelijkheid is om onze tent daar op te slaan. We komen er aan en alles is inderdaad dicht. Dan maar eerst naar Aswan zelf en het kantoortje op zoeken waar de kaartjes verkocht worden voor de boot. Na en hele zoektocht hebben we eindelijk het kantoortje gevonden, maar deze blijkt ook dicht. De heer Sallah die hier over gaat is morgen te bereiken in de haven waar de boot zal vertrekken 1 keer per week op Maandag. Na wat boodschappen gedaan te hebben besluiten we weer terug te gaan naar "Adams Place" en onze tent daar gewoon op te zetten aangezien een andere campeer mogelijkheid er niet is daar. Het is een mooie plek op een heuvel met uitzicht op de Nijl. Niet verkeerd.
Daar weer aangekomen blijkt dat er toch een beheerder is. Een nieuwe beheerder. De vorige is inderdaad weggestuurd, na wanbetalen van de huur en het laten verslonsen van de plaats na het noodweer van vorig jaar waardoor alles overstroomd is. ( Dit hadden we ook al gehoord van bas en caro die daar vorig jaar zijn geweest).
Nu wordt het beheerd door een vriendelijke Nubier. We vragen wat het kost om hier te slapen , maar hij heeft het alleen maar over de nubische gastvrijheid en bied ons een waterpijp en thee aan. We mogen de keuken gebruiken om te koken en de wc en douche.
Na en heerlijke avond met uitzicht op de Nijl, een paar biertjes die we nog hadden (lauw) en een borrel kruipen we onze daktent in. Morgen gaan we naar de haven om de heer Sallah te onmoeten.
Maandag:
De volgende dag staan we door de hitte weer vroeg. Gelukkig gaan we ook vroeg naar bed. De Nubier is nergens meer te bekennen en dus kunnen we hem niks geven als dank voor zijn gastvrijheid, maar Willem zal hier nog terug komen en we hebben zijn telefoonnumer en zullen hem nog bellen. (Dit hebben we later nog gedaan en hij was daar erg blij om). We moeten eerst over de lage dam (gebouwd in 1902) en daarna over de hoge dam(gebouwd in 1960), daardoor zijn veel nubiers verdreven van hun land omdat er hele delen onder water gezet werden door de dam om het waterpijl in de Nijl goed te kunnen beheren). De dam wordt goed bewaakt en er is veel controle. We komen aan in de haven en het is een drukte van weet ik wat. Er staan allemaal mensen in de rij om de oversteek naar wadi halfa te maken (sudan). In de rij komen we ook bekenden tegen. Een duitser en een Engelsman die we ontmoet hebben in Luxor, 2 duitsers die we in cairo hebben ontoet op de camping en ook Stephan met wie Willem samen zou gaan reizen. Hij heeft ons een paar keer geprobeerd te bellen, maar ja wij horen ook niet altijd de tel. Hij heeft besloten om het toch alleen te gaan doen. Egypte is hem te duur geworden (als rugzak toerist ben je weer afhankelijk van hotelletjes). Aan de ene kant jammer, maar ook wel goed. thats life. Wel heel leuk om hem weer even te zien.
Uiteindelijk mr sallah gesproken. Het is niet mogelijk om nu al een ticket te boeken, maar wel een reservering te maken. We hebben afgesproken hem morgen te bellen om de reservering nog eens door te nemen en dan moet het goed komen.
We besluiten door te reizen naar de rode zee om eens even te ontsnapen aan de hitte van de binnenlanden en de woestijn.
In de avond komen we aan in Marsa Alam, maar helaas geen plek te vinden om onze tent op te zetten. Ja 1 plek, aar dan niet onze eigen tent, maar een tent die je kan huren in een of ander eco camp voor 35 euries per persoon. ja daaaaaaaaag niet dus. Inmiddels is het donker en besluiten we om een plekje te vinden langs het strand. We weten dat het niet mag , maar het is al donker en veel zin om verder te gaan hebben we niet. Dus met behulp van de super zaklamp uit het raam schijnend (de ver stralers vallen wel heel erg op dus die gebruken we niet) , een super plek gvonden alwar evn later onder het genot van een Jonny Walken (jaja een surrogaat), een volle maan zien opkomen in de zee!
Nu staan we een week in Safaga aan de rode zee. Duikbril, snorkel gehuurd en lekker wat rondrijden nar leukje plekjes.
Dinsdag naar Luxor alwaar na de Vallei der koningen het afscheid tussen de tortelduifjes gaat plaatsvinden.