Oeganda 2

Kampala is in tegenstelling tot bijvoorbeeld Dar-es-salaam en Nairoby een veilige stad. Dit weerhield ons er niet van bijna van onze paspoorten ontvreemd te worden door een rugzakkendief. Beetje stom want voor het eerst liep mariet met de rugzak achter Willem zodat we geen overzicht hadden. Gelukkig werden we dor een Ugandees meisje gewaarschuwd dat iemand onze rugzak aan het openmaken was.

We hebben besloten dat we Oost-Tanzania (Dar en Zanzibar) over te slaan. We zijn daar al vaak geweest en er is nog veel meer moois te zien. Zo kunnen we langs lake Tanganyika. Dit betekent dat Jet niet terug vliegt vanuit Dar, maar vanuit Zambia (lusaka) . Egypt air deed niet moeilijk, we moesten alleen een paar honderd dollars bijtellen. Jets ticket is dus nu niet vanuit Dar naar Cairo, maar vanuit Lusaka naar Cairo. (aankomst schiphol: 22 jan om 14.00).

ook hebben we onze volgende etappe (en tevens laatste )geboekt. Ik vlieg 14 feb naar kaapstad en we vliegen samen op de 18e maart terug. Dwz. we vliegen appart terug, maar komen op de zelfde tijd samen aan op schiphol.Raar om appart terug te vliegen, maar het scheelde wel heel veel geld, dus het zei zo.
affijn veel geregeld dus.

"Het verkeer in Uganda":

Reizen kan je op verschillende manieren. 1 ervan is met de "Matatu". Dit zijn de busjes waar iedereen vol in geladen wordt om naar de stad te gaan. het openbaar vervoer hier. waar officieel maar 15 mensen in passen gaan er met gemak 21 in. dus beetje pakken en proppen en hoppa daar ga je. Ik kan je uit eigen ervaring vertellen.. dit is niet erg comfortabel.

een andere manier van reizen is per "boda boda". dat zijn soort motoren die meer op brommers lijken. En daar ga je dan inclusief bestuurder soms met vieren op.Het is ongelooflijk maar het past. Willem en ik zijn inclusief 2 rugzakken vol met tassen achterop naar huis gebracht. Voor Willem was het iets minder comfortabel omdat hij met zijn kont op het rekje zat, de vering niet al te best meer was van de BodaBoda en de vekeersdrempels in Uganda verschikkelijk zijn, daar kan geen verkeerdrempel uit Bottendaal tegenop! Zo werden we dan ons goed vast houdend aan de bestuurder dwars manoevrerend door het drukke verkeer naar onze camping gebracht. Eigenlijk levens gevaarlijk, maar een belevenis appart.

Een ander manier van reizen is achter op de lading van een vrachtwagen. Mensen liggen, hangen half tussen de bananen en zakken meel, ec in. Niet erg comfie, maar wel veel gebruikt door de mensen die wat verder weg wonen, waar geen busje langs komt.

En dan natuurlijk kan je ook nog met 20 man achterop de toyota pick up.
het voordeel van dit ales is dat je op iedere plek in uganda een lift kan krijgen en je niet naar een bushalte hoeft te lopen, die er toch niet zijn.

verder is het verkeer levens gevaarlijk. Inhalen moet natuurlijk rechts omdat ze hier links rijden. Dus ik moet mee kijken. Alle brommers die zich er ook nog eens tussendoor manoevreren, de snelheid waar sommigen mee rijden, de gevaarlijke inhaal maneuvres, waardoor er weer een auto in eens tussen ons en die er voor gepropt moeten worden, de kuilen en gaten in de weg, waar je niet door heen wil rijden, de slechte wegen waardoor ales los rammelt.Kortom ik waag me er echt niet aan. Willem doet het super!! Ik kan me nu ook voorstelen dat je dood moe wordt van alle "niet asfalt wegen". Het is voor even leuk om "off road" te rijden, maar uren lang is niet leuk meer.

Wat ons ook op valt is dat veel kinderen die langs de weg lopen of zitten ons nazwaaien, inclusief dansje er bij. dar wordt je dan toch wel blij van. De mensen zijn erg vriendelijk. Alleen die "eeuwige blanken prijzen" die ze vragen als je gewoon langs de weg wat groentes wil kopen, dat is toch wel irritant. zeker als je moe bent en geen zin meer in het hele afdingen hebt.

Inmiddels hebben we al weer heel wat mooie plekken gezien. De "Murchison-falls", waar we de apen en de wrattenzwijnen om onze tente heen hadden lopen, met snachts in de verte het gebrul van Hippo's en gegil van hyenas. En nu "lake Bunyonyi" waar we weer een heerlijk plekje hebben gevonden 2 meter van het meer af waar je dit keer geen Nijlpaarden hebt en ook geen krokodillen. En stuk veiliger dus.

.